اگه بگم سردرگم نیستم و نترسیدم دروغ گفتم...
نمیدونم این بحران و درگیری فکری چرا اومده سراغم و ولم نمیکنه
شاید بخاطر اینه که یه جور نشونه بزرگ شدنه؟ نمیدونم
19 سالگی نزدیکه، موقعیتای استرس زا و سخت نزدیکن و من از برنامه و کلا از زندگی عقبم...
یا شایدم من دارم بزرگش میکنم که فکر نکنم اینطور باشه
با یه نفر صحبت کردم
گفت به دلیل این ناراحتیا و درگیری های ذهنیت فکر کن اونوقت اروم میشی
مشکل همین جاست! من نمیدونممم دلیلاش چیه
یه احتمال دیگه هم هست که شاید میدونما نمیخوام بهشون فکر کنم چون باعث میشه بیشتر اذیت بشم؟
خلاصه که هیچی نرمال و سرجاش توی زندگیم نیست
آره دیگه