But I just can't let you go
I'd let the world burn
Let the world burn for you
This is how it always had to end
If I can't have you then no one can

از یه جایی به بعد همه چی آروم میشه فقط باید صبر داشته باشی.

باید یاد بگیری که رها کنی، هر کسی قرار نیست تو زندگیت بمونه.

باید یاد بگیری که همیشه قرار نیست همه چیز باب میل تو پیش بره.

از یه جایی همه چیز آروم میشه؛

انقدر آروم که دیگه هیچی به اندازه خودت واست مهم نیست.

ما خیلی از چیزای ارزشمند زندگیمونو از دست دادیم، که نه با گریه‌ های عمیق جبران می‌شن و نه حتی با فریادای بلند.

هیچ اشکالی نداره احساساتی داشته باشیم که بقیه درکی از اون ندارن 

اون شب گریه نکرد اما؛

فردا وقتی لباسش به دستگیره‌ی در گیر کرد، گریه کرد وقتی به اتوبوس نرسید، گریه کرد وقتی سکانس شاد یه فیلمو دید...

وسط خنده هاش گریه کرد

گریه کرد :)

زندگی مثل فیلم نیست
زندگی سخت تره

وابی سابی یک مفهوم در زیبایی‌شناسی سنتی ژاپنی است که یک جهان بینی بر پایه پذیرش ناپایداری و زودگذری و پذیرش نقص‌هاست.  

«وابی» به معنی «ستایش و زیبا دیدن اندوه و فقر و سادگی»، و «سابی» به معنای «ستایش و زیبا دیدن پیری و کهنگی و تنهایی و دلتنگی» است.

این دو اصطلاح اغلب در کنار یکدیگر و به‌صورت یک واژه (وابی‌سابی) به کار می‌روند و برای توصیف زیبایی آثاری استفاده می‌شوند که تمایل به طبیعی بودن و سادگی و بی‌پیرایگی دارند و از تفاخر و خودنمایی گریزان‌اند.

این تعریفات همه برای ویکی پدیا بود 

بخوام واضح تر بگم ژاپنیا کهنه شدن وسایل رو هم یک جور زیبایی می‌بینن

مثل از رنگ و رو رفتن چیزی، ساییدگی، پارگی و ...

و این به نظرم خیلی قشنگه :)

که نواقص و کهنگی رو زیبا می‌بینن و یه فلسفه زیبایی شناختی براش دارن...